zondag 20 augustus 2017

Een nieuw schooljaar

Het onderwijs. Voor mij was het de snelle wereld van spelletjes, inspiratie, autonomie, verbinding, plezier in het (aan)leren en contact. Het is nu een wereld geworden waar protocollen (die ik moeilijk kan onthouden), voorgeschreven planningen, handelingsplannen (meerdere per klas) veel uitgeschreven regels en plannen, verplichte contactmomenten met ouders en werkdruk alles min of meer verdringen wat ik zo mooi vond aan het onderwijs.

Ik zoek de inspiratie. Probeer mijn eigen weg te gaan, gebruik agenda's en mappen in mijn mail in een poging alles te volgen en te onthouden, ren me de benen onder mijn lijf vandaan om onrealistische beloften van anderen waar te maken en schuif in mijn planning om toch nog wat impulsieve, originele dingen uit te voeren.

En onder dat al, ligt een gevoel van onbehagen. We doen iets verkeerds in het onderwijs. Ik voel me hier niet helemaal happy bij. De tijd om leerlingen te inspireren, aan het denken te zetten over dingen, actief te coachen is schaars, terwijl ik geloof dat dat is waar onderwijs over gaat.

Het nieuwe schooljaar begint morgen. Ik kijk uit naar nieuwe lichtingen leerlingen en ik zie op tegen de contante druk op mijn geheugen en mijn organisatieskills. Vastberaden ben ik, dat wel. Vastberaden om dat te doen wat ik vind dat het onderwijs nodig heeft, wat de leerlingen nodig hebben en vooral ook wat ik nodig heb om de docent te kunnen zijn die mijn eigen goedkeuring verdient.

O ja, en ruimte te maken voor plezier. Plezier, inspiratie en creativiteit. Want het is zo'n prachtig vak!
Kom maar op met dat nieuwe schooljaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten